Bolesław Ostrowski był jednym z setek tysięcy Polaków, deportowanych przez Sowietów na Syberię podczas II Wojny Światowej . Zwolniony z obozu pracy przymusowej w wyniku układu Sikorski – Majski , a następnie ewakuowany do Persji wraz z armią generała Andersa ⚔️. Koleje losu rzuciły go do 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej 🪂, z którą wziął udział w operacji Market Garden – nieudanej próbie przejęcia kontroli nad mostami na Renie 🌉💥.
Rodzina Ostrowskich mieszkała od wieków we wsi Klewań nad rzeką Horyń 🌲🌊 na Wołyniu. Jego ojciec był leśniczym w majątku księcia Radziwiłła 👑🌳. Po wybuchu Wielkiej Wojny 💣 jego ojciec został wcielony do carskiej armii 🎖️ i trafił do niewoli. Powrócił na gospodarstwo dopiero po zakończeniu wojny 🕊️.
Bolesław urodził się 4 lipca 1919 roku 🎂, a jego brat dwa lata później 👨👦. Na Wołyniu mieszkała liczna ludność ukraińska 🇺🇦. Mając siedem lat, Bolesław rozpoczął naukę w ukraińskiej szkole 📚, a potem ukończył szkołę handlową 💼 i podjął pracę w sklepie w Dubnie 🛍️.
We wrześniu 1939 roku, Niemcy zaatakowały Polskę z trzech stron ⚔️🇩🇪. 17 września ZSRR – sojusznik Hitlera – wkroczył od wschodu 🇷🇺. W marcu 1940 roku Bolesław został wcielony do Armii Czerwonej i wysłany do jednostki 400 km na południe od Moskwy ❗.
Po niemieckiej inwazji na Rosję, jego pułk został zmobilizowany 🚄💣. Pociąg w którym jechali żołnierze został zbombardowany przez niemieckie bombowce ✈️🔥. Bolesław ocalał, ale niedługo potem został wysłany do obozu pracy w Niżnym Tagile 🏚️⛏️.
Praca więźniów była wyniszczająca 💀 – kopali fundamenty pod fabryki, spali w ziemiankach, jedli minimalne racje 🍞. Znajomość rosyjskiego uratowała Bolesława – został pisarzem w biurze 📄✍️.
Po układzie Sikorski–Majski rozpoczęto zwalnianie polskich więźniów 🚶🇵🇱. W marcu 1942 Bolesław ruszył przez Krasnowodzk nad Morze Kaspijskie 🛳️. Po przeprawie do Iranu i rekonwalescencji trafił do obozu pod Tel Awiwem 🇮🇱.
W czerwcu 1942 Bolesław odpłynął do Wielkiej Brytanii 🛳️🇬🇧. Po dotarciu do Greenock został przydzielony do 1. SBS, dowodzonej przez płk. Sosabowskiego 👨✈️. Szkolenie spadochronowe było ciężkie 🏋️♂️🪂, ale Bolesław ukończył je i dołączył do kompanii łączności 📡.
W wrześniu 1944, jako starszy strzelec, wziął udział w bitwie o Arnhem. Wylądował na polu warzywnym pod ogniem moździerzowym 🌽💣, a jego drużyna przetransportowała radiostację w bezpieczne miejsce 📻🛡️.
Niestety, przeprawa przez Ren się nie udała 🌊🚫. Brygada okopała się wokół wsi Driel. Brakowało jedzenia 🍽️ i amunicji 💥. W końcu, po dużych stratach, żołnierze wycofali się do Belgii 🇧🇪 i wrócili do Anglii 🏴.
W maju 1945 Bolesław przeszedł operację nóg 🏥. Po rekonwalescencji służył w Niemczech jako część Armii Okupacyjnej 🇩🇪. W 1947 wrócił do Anglii i został zdemobilizowany 🎖️. Powrót do Polski był niemożliwy – jego ziemie zostały wcielone do ZSRR, a on uznany za element niepożądany 🚫🇵🇱.
Na emigracji poślubił Polkę 💍 i w 1958 wyemigrował do Kanady 🇨🇦. Zamieszkał w Mississaudze niedaleko Toronto 🏠. Po przejściu na emeryturę w 1984, zaangażował się w działalność weteranów. W latach 1989–2014 12 razy odwiedził Arnhem 🇳🇱, gdzie spotykał dawnych towarzyszy broni i mieszkańców Driel ❤️.
Przez dziesięciolecia Brygada Sosabowskiego była niesłusznie obwiniana za klęskę ❗. Dopiero w XXI wieku, dzięki brytyjskim weteranom 🇬🇧, zaczęto przywracać sprawiedliwość. W 2006 roku królowa Beatrix 👑 udekorowała Bolesława medalem Orderu Wilhelma 🎖️🇳🇱 – najwyższym holenderskim odznaczeniem wojskowym.
W 2013 roku Bolesław opublikował autobiografię 📖 „Turysta generała Sosabowskiego”, nawiązując do słów Stalina o „turystach Sikorskiego” 🎒🛤️ – polskich oficerach zamordowanych w Katyniu 🕯️.
✍️ Rysunki odnowił Kamil Sznurkowski.
